Een dierenvriend met een goed hart
Altijd buiten, lekker met de honden lopen, dat was echt zijn ding.
Nieuwe rikketik
De deur gaat open, een vriendelijke jonge man vraagt: ‘U bent toch niet bang voor honden, hoop ik?’ Twee speelse honden rennen op ons af. Het overlijden is onverwacht, ‘hij had net een nieuwe rikketik gekregen, zegt de zoon’. Bij een laatste verzorging hoort ook het verwijderen van de pacemaker. Ik zie dat het litteken nog vers is en de pacemaker dus gloednieuw. Zorgvuldig berg ik de pacemaker op want ik krijg een passend idee. Thuis gekomen ga ik gelijk zoeken op internet. Na enig speurwerk vind ik de juiste bestemming voor de gloednieuwe pacemaker.
Smullen bij zijn graf
De aula is afgeladen vol, zo uit het werkzame leven gegrepen, is het voor velen nog niet te bevatten. Mooie verhalen worden verteld, de honden liggen met gespitste oren te luisteren. Op de rouwkaart zien we vader in het bos de hond uitlaten en in mijn voorwoord benoem ik dat er op dit moment een hond rondloopt met de pacemaker van vader. Een mooi gebaar van een dierenvriend. Bij het verlaten van de aula krijgen alle genodigden van mij een stuk groente aangereikt. Zodat wanneer het graf gedicht is, de schemering valt en als iedereen weer thuis is hij bezoek krijgt van de dieren.
Onze creatieve inbreng bij deze uitvaart
Een tweede leven voor de pacemaker is een idee van ons. Zo ook het voorstel om alle genodigden een stuk fruit of groente neer te laten leggen bij het graf als laatste groet. Michèle is op zoek gegaan naar een mooie rieten mand. Zodat op de uitvaartdag de verse groente en fruit mooi gepresenteerd werden in de aula en om daarna makkelijk mee te kunnen nemen naar het graf.
